Vernieuwing of vasthouden aan traditie?

Afgelopen maandag was ik op een bijeenkomst waar Bart van der Meij uitgebreid vertelde over de toekomst van de nieuwe Professional 2.0. Omdat informatieprofessionals moeten weten wat beleidsmedewerkers en kenniswerkers aan informatie en voorzieningennodig hebben, was ik daar naar toe gegaan. Welke effecten zullen allerlei Web 2.0-tools en - ontwikkelingen hebben voor de Informatieprofessional 2.0. Van tevoren had ik wat reclame gemaakt voor de bijeenkomst onder andere informatieprofessionals en ik was blij om te merken dat een aantal van hen ook was komen opdagen. In gesprekken naderhand bleek mij weer eens in wat voor gevarenzone een aantal informatieprofessionals zich bevindt. Men is vaak druk bezig met alleen maar overleven: het inleveren van personeel en geld is een jaarlijkse bedreiging. Anderen staan met hun bibliotheken of informatiecentra op de nominatie om opgeheven te worden. Ik merk naast angst en zorgen ook veel bitterheid op: informatieprofessionals, zeker de wat meer traditionele bibliothecarissen, staan erom bekend heel betrokken te zijn bij hun werk. Ondanks het feit dat naast vaak weinig waardering en draagvlak de beloning voor al dat harde werken ook niet erg best is. Dat er dan na bepaalde tijd van hard werken bitterheid ontstaat, is ook begrijpelijk. Maar daarin blijven, is niet de oplossing. Zoek naar nieuwe mogelijkheden; Web 2.0-instrumenten zijn niet het doel maar een middel om de Professional 2.0 beter te kunnen ondersteunen en te faciliteren. Ik ben er vast van overtuigd dat er voor de Informatieprofessional 2.0 hier een belangrijke taak ligt, maar je moet wel keuzes durven te maken en openstaan voor vernieuwing. Zorg dat je niet achterblijft, maar voor in het vernieuwingsproces wordt meegenomen.